არომატიზატორი სტეროიდები – პრეპარატები, რომლებსაც აქვთ ესტროგენებად ნაწილობრივ გარდაქმნის უნარი (ტესტოსტერონი, მეთანდროსტენოლონი, მეთილტესტოსტერონი)
არაარომატიზირებული სტეროიდები – სტეროიდები, რომლებიც არ გარდაიქმნება ესტროგენებად ან სუსტად გარდაიქმნება (ოქსანდროლონი, დროსტანოლონი, ტრენბოლონი, პრიმობოლანი, ტურინაბოლი, ბოლდენონი, ნანდროლონი, სტანაზოლოლი)
პროგესტაგენური აქტივობის მქონე სტეროიდები– აქვთ პროგესტერონის რეცეპტორებთან შეკავშირების უნარი (ნანდროლონი, ტრენბოლონი, ნაკლებად ოქსიმეტოლონი).
კურსი გვერდითი მოვლენების გარეშე
- თუ კურსი მოიცავს მხოლოდ არაარომატიზირებულ პრეპარატებს, მაშინ კურსის ფარმაკოლოგიური დამატება საჭირო არ არის.
- თუ კურსი შეიცავს არომატიზატორების შემცველ პრეპარატებს, მაშინ ესტროგენ-დამოკიდებული გინეკომასტიისა და წყლის ჭარბი შეკავების თავიდან ასაცილებლად რეკომენდებულია არომატაზას ინჰიბიტორის (ანასტროზოლი/არიმიდექსი, არომაზინი) დამატება, თუმცა, მათ შეუძლიათ კურსის ეფექტურობის შემცირება, რადგან ესტროგენებიც აუცილებელია ორგანიზმისთვის; AI-ს მიღების დროს და მის მიღებამდე უნდა ჩაიტაროთ ესტრადიოლის ტესტი.
Anastrozole (ხელმისაწვდომია აფთიაქებში) საწყისი დოზა – 0.5 მგ (ნახევარი ტაბლეტი) დღეგამოშვებით.
ექსემესტანი (ხელმისაწვდომია აფთიაქში, მაგრამ ძვირია) საწყისი დოზა – 12.5 მგ (ნახევარი ტაბლეტი) დღეგამოშვებით. ანალოგები: ექსემესტანი=არომაზინი=ექსედროლი.
არომატაზას ინჰიბიტორების (AIs) მიღებისას აუცილებელია ესტრადიოლის დონის მონიტორინგი ტესტებით, რათა ის არ დაეცეს დადგენილ დონეს ქვემოთ. თუ დონე ნორმაზე დაბლა დაეცემა, უნდა შემცირდეს დოზა ან მიღების სიხშირე. იდეალურ შემთხვევაში, თქვენ უნდა ეცადოთ ესტროგენის ნორმის ზედა ზღვარს (მაგრამ არ გადააჭარბოთ მას), რადგან ისინი ასევე მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ ანაბოლურ პროცესებში.
- თუ კურსი შეიცავს პროგესტინებს, მაშინ პროლაქტინის გინეკომასტიის თავიდან ასაცილებლად რეკომენდებულია პროლაქტინის ბლოკატორის (კაბერგოლინი ან ბრომოკრიპტინი) დამატება, რომელიც მიიღება ღამით.
კაბერგოლინი (ძვირადღირებულია, პრაქტიკულად არ აქვს გვერდითი მოვლენები) მიიღეთ 0.25 მგ ყოველ მეოთხე დღეს. ანალოგები: კაბერგოლინი = დოსტინექსი = ბერგოლაკი = აგალატესი
პროლაქტინის ბლოკატორის მიღებისას აუცილებელია პროლაქტინის დონის მონიტორინგი, რათა ის რეკომენდებულ დონეს ქვემოთ არ დაეცეს. თუ ტესტის შედეგები აჩვენებს, რომ დონე საჭირო დონეზე დაბალია, უნდა შემცირდეს ან დოზა, ან მიღების სიხშირე. ეს პრეპარატები უნდა იყოს დაკავშირებული იმის მიხედვით, თუ რომელი ანაბოლური სტეროიდული ეთერები შედის კურსში. თუ ხანმოკლეა, მაშინ მათთან ერთად, თუ გრძელია, მაშინ ანაბოლური სტეროიდების ჩართვის შემდეგ.
ადამიანის ქორიონული გონადოტროპინის (hCG) გამოყენება
- HCG-ის გამოყენება გამართლებულია მხოლოდ ხანგრძლივ კურსებში (8-12 კვირაზე მეტი ხნის განმავლობაში) სათესლე ჯირკვლის ატროფიის თავიდან ასაცილებლად.
- როგორც წესი, hCG შეჰყავთ კურსის ბოლოს (კურსის ბოლო 2 კვირა, 250-500ერთეული კვირაში 3-ჯერ, ატროფიის ხარისხის მიხედვით), თუ კურსი ძალიან გრძელია (20-24 კვირაზე მეტი), მაშინ მიზანშეწონილია hCG შეყვანა კურსის შუაში.
პოსტციკლური თერაპია (PCT)
აუცილებელია არა მხოლოდ ანაბოლური სტეროიდების კურსის სწორად შემუშავება, არამედ ციკლის შემდგომი თერაპიის ჩატარება ჰიპოთალამუს-ჰიპოფიზურ-სათესლე ჯირკვლის ღერძის ფუნქციის აღსადგენად. PCT უნდა ჩატარდეს თითოეული კურსის შემდეგ. არ აქვს მნიშვნელობა, ოქსანდროლონი იყო მარტო თუ ტესტოსტერონის+დეკა+მეთანის კომბინაცია. PCT-ის მიზანია, თქვენი სხეული აიძულოს, ხელახლა გამოიმუშაოს საკუთარი ტესტოსტერონი, წინააღმდეგ შემთხვევაში, AAS-ის შეწყვეტის შემდეგ, მოხდება მომატებული მასის კოლაფსი და ლიბიდოს შემცირება. ნებისმიერი PCT-ს საფუძველია ანტიესტროგენი (კლომიფენი, ტამოქსიფენი), ამიტომ PCT-ს დროს ჯერ ანტიესტროგენი უნდა მიიღოთ და გონადოტროპინი, შემდეგ კი ტრიბულუსი, თუთია და ვიტამინები.
- ტამოქსიფენი ძლიერი და იაფია, მაგრამ ძალიან ტოქსიკურია და შეიძლება უსიამოვნო გვერდითი მოვლენები გამოიწვიოს.
- კლომიფენი (კლოსტილბეგიტი) – ტამოქსიფენზე ნაკლებად ძლიერი, ძვირი, მაგრამ გაცილებით ნაკლებად ტოქსიკური.
- ტორემიფენი (ფარესტონი) ახალი თაობის პრეპარატია, ძლიერი, იაფი, მინიმალური გვერდითი მოვლენებით.
- სამიდან მხოლოდ ერთი უნდა აიღო და არა სამივე ერთდროულად.
PCT-ის მეორე კვირიდან შეგიძლიათ დაამატოთ აფთიაქის ტრიბესტანი (tribulus terrestris), 750 მგ დღეში (ფუროსტანოლის საპონინების თვალსაზრისით), თუთიის პრეპარატები და ვიტამინები ინსტრუქციის მიხედვით. თუმცა, ამჟამად არ არსებობს სანდო მტკიცებულება ამ დამხმარე საშუალებების ეფექტურობის შესახებ.
თუ კურსი მოიცავდა ორალურ სტეროიდებს ან ინექციურ სტანოზოლოლს, მაშინ ინსტრუქციის მიხედვით გამოიყენება ქოლეტური აგენტები (ჰოლოსასი, ტიკვეოლი). ჰეპატოპროტექტორული პრეპარატები, როგორიცაა კარსილი . ასევე სასურველია ღვიძლის მდგომარეობის მონიტორინგი სისხლის ანალიზების გამოყენებით (თუ ღვიძლი დაზიანებულია, იზრდება ALT და AST ფერმენტები). თუ პერორალური და ნებისმიერი ალფა-17 ალკილირებული პრეპარატის შეწყვეტიდან გარკვეული დროის შემდეგ ღვიძლის ფუნქციური მდგომარეობა ნორმალურად არ დაბრუნებულა, რეკომენდებულია ჰეპტრალის გამოყენება ინტრავენური შეყვანისთვის.
„სიფრთხილე“ ბოლოდროინდელმა კვლევებმა აჩვენა, რომ D-ასპარტინის მჟავა არაეფექტურია და ზრდის პროლაქტინს, ამიტომ მისი გამოყენება PCT-ში არ არის რეკომენდებული.
თუ კურსის განმავლობაში იყო პროგესტინი, მაგრამ თავად კურსის განმავლობაში პროფილაქტიკისთვის არ მიგიღიათ კაბერგოლინი/ბრომოკრიპტინი, მაშინ PCT-ს დროს კაბერგოლინი/ბრომოკრიპტინი აუცილებლად უნდა მიიღოთ ანტიესტროგენის მიღებასთან ერთად.
PCT-ის მიღება უნდა დაიწყოთ იმის მიხედვით, თუ რომელი AAS ეთერები იყო კურსში. თუ ხანმოკლეა, მაშინ ბოლო ინექციის მიღებიდან ერთი კვირის შემდეგ, თუ ხანგრძლივია, მაშინ ბოლო ინექციიდან 2-3 კვირის შემდეგ, რაც დამოკიდებულია ყველაზე ხანგრძლივი აასპ-ის ნახევარგამოყოფის პერიოდზე.
წყარო: Sportwiki.to
მოწოდებული ინფორმაცია არ უწყობს ხელს ძლიერი ნივთიერებების გამოყენებას და მიზნად ისახავს მხოლოდ გართულებებისა და გვერდითი მოვლენების რისკის შემცირებას. ეს სტატია არის გადათარგმნილი მარტო შემეცნებითი მიზნისთვის და ავტორი/საიტი არანაირ პასუხისმგებლობას არ იღებს თქვენს ქმედებებზე.